Jak przebiega pierwsza wizyta u psychologa z nastolatkiem? Jak się do niej przygotować? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz poniżej.
Co na początek?
Pierwsza wizyta u psychologa lub psychoterapeuty często budzi niepokój u rodziców nastoletnich dzieci i samych zainteresowanych. Opiekunowie zastanawiają się czego spodziewać się po pierwszym spotkaniu i jak się do niego przygotować? Rodzic, który podjął decyzję o zapisaniu dziecka na konsultacje z psychologiem, powinien uświadomić sobie, że tak naprawdę zrobił najważniejszy i być może najtrudniejszy krok ku zmianom. Dostrzeżenie problemu, uświadomienie sobie konieczności terapii i motywacja do działania ku polepszeniu zdrowia psychicznego dziecka, to moment przełomowy obecnej sytuacji.
Pomimo to obawy rodziców i dzieci są zawsze duże. Jaka będzie reakcja specjalisty na nasze problemy? Czy nastolatek podejmie współpracę z psychologiem i czy będzie w stanie dzielić się z nim swoimi problemami i doświadczeniami? To, czego rodzic i nastolatek mogą spodziewać się od doświadczonego psychologa, to przede wszystkim życzliwości, otwartości na problemy młodego człowieka, spokojnej postawy i profesjonalnego podejścia.
W trakcie pierwszego spotkania psycholog zadaje różne pytania, dotyczące życia rodzinnego, szkolnego i towarzyskiego (np. Jak wygląda twoja sytuacja rodzinna? Jakie są ważne osoby w twoim życiu? Jak odnajdujesz się w szkole?). Wszystkie zdobyte informacje stanowią ważny punkt odniesienia dla specjalisty. Podczas rozmowy z pewnością nie zabraknie także pytań poruszających kwestię spotkań z psychologiem (np. Czego oczekujesz od naszych spotkań? Jakie masz problemy i z jakimi trudnościami się borykasz?). To bardzo ważne pytania, gdyż dzięki odpowiedziom psycholog nie tylko ma możliwość zapoznać się z przybyłą na konsultacje osobą, lecz również określić, do jakiego rodzaju terapii kwalifikują się problemy, z którymi boryka się młody człowiek. Po przebytej rozmowie może bowiem okazać się, że trudności, z jakimi zmaga się nastolatek, wymagają innej formy pomocy.
Ważne!
W czasie pierwszego spotkania ustala się czy trudności i problem, z jakim zgłoszono nastolatka, kwalifikują się do podjęcia terapii, czy też bardziej wskazana jest inna forma pomocy psychologicznej lub psychiatrycznej.
Czy spotkanie jest przeprowadzone w obecności rodziców? Jak wygląda wizyta z nastolatkiem?
Psycholog dziecięcy prowadzi terapię dzieci w różnym wieku. W ostatnich latach, po trudnym dla wszystkich okresie pandemii, wiek młodych pacjentów z trudnościami emocjonalnymi znacznie się obniżył. W przypadku młodszych dzieci najczęściej to rodzice lub opiekunowie dostrzegają problem i sami szukają pomocy dla swojego potomka u specjalisty. A jak jest w przypadku starszej młodzieży?
Starsi nastolatkowie często sami kontaktują się z psychologiem w celu umówienia się na konsultację psychologiczną i to wbrew pozorom wcale nie należy do rzadkości. Pamiętajmy bowiem, że w przypadku młodych ludzi, którzy ukończyli już 18 rok życia, pacjent odpowiadał będzie sam za siebie i nie musi angażować w terapię rodziców. Jednak zaleca się, aby nastolatek przyszedł na pierwszą wizytę z rodzicem. Dodatkowo jeśli opiekun posiada istotną dokumentację dotyczącą leczenia, innych diagnoz i opinii psychologicznych, to bardzo ważne jest, aby przekazał je psychologowi do wglądu.
Ważne!
Jeśli masz taką możliwość, to zadbaj o to, aby na pierwszą wizytę z psychologiem nastolatek przyszedł z obojgiem lub jednym rodzicem.
Wizyta u psychologa z nastolatkiem w Centrum Psychoterapii Blisko
Pierwsze spotkanie twarzą w twarz z psychologiem nie jest łatwe. To zupełnie normalne, że doświadczenie to budzi obawy, niepokój, zawstydzenie, a czasem nawet strach. Nie każdy nastolatek jest gotowy otworzyć się przed specjalistą i bez skrępowania, już na starcie zwierzać się ze swoich osobistych problemów. Jednak warto przełamać wstyd i szukać skutecznych rozwiązań, szczególnie jeśli nie potrafimy rozwiązać trudności samodzielnie lub nie do końca wiemy, z czego wynikają narastające problemy emocjonalne i zachowania (np. długotrwały obniżony nastrój, myśli samobójcze, zachowania autodestrukcyjne, zaburzenia odżywiania, lęki, ataki paniki).
Pamiętaj, że doświadczony psycholog jest pracującym z młodzieżą ekspertem, który nie tylko pomoże zdiagnozować i nazwać problem, ale także nie oceni, nie skrytykuje, cierpliwie wysłucha i zrobi wszystko, aby pomóc swojemu młodemu pacjentowi.
Pierwsza wizyta u psychologa z nastolatkiem. Na jakie pytania się przygotować?
Zadanie pewnych pytań przez specjalistę jest konieczne, aby mieć jak najszerszy obraz osoby i problemu. Zaznajomienie się z typowymi pytaniami i tematyką poruszaną na pierwszym spotkaniu z jednej strony usprawni i upłynni cały przebieg wizyty, z drugiej zaś, co jest szczególnie ważne dla nastolatka, zmniejszy obawy, niepokój i stres związany z konsultacją. Zobacz, o jakich pytaniach mowa.
Pytania dla nastolatka
- Z kim mieszka nastoletnie dziecko? Jaka jest jego sytuacja rodzinna? Czy w ostatnim czasie nastąpiły istotne zmiany w rodzinnym życiu nastolatka (np. rozwód rodziców, przeprowadzka do innego miasta, wyprowadzka z domu)?
- Kiedy zauważono problem? Jak długo nastolatek boryka się z trudnościami?
- Z jakimi objawami fizycznymi (somatycznymi) zmaga się nastolatek?
- Jakie niepokojące objawy psychiczne (emocjonalne) odczuwa nastolatek?
- Jak wyglądało życie dziecka przed pojawieniem się problemu? Czy jakieś wcześniejsze doświadczenia i sytuacje mogły wywołać problem?
- Jak wygląda aktualne życie nastolatka? Jak się zmieniło jego życie od momentu pojawienia się trudności?
- Jak nastoletnie dziecko radzi sobie z objawami? Czy zna jakieś techniki i metody radzenia sobie z przykrymi symptomami?
- Jak wyglądało dzieciństwo nastolatka? Jakie wspomnienia zapadły mu w pamięć? Jak wspomina relacje z rodzicami, przyjaciółmi, środowiskiem szkolnym?
- Czym się aktualnie zajmuje nastolatek? Co robi w życiu – pracuje, uczy się, jest w związku, poszukuje pracy etc. Czy jest zadowolony z tego, co robi w życiu?
- Czego oczekuje nastolatek od specjalisty? Jakie nadzieje wiąże z terapią?
Tak psychologowie opisują przebieg i cel pierwszej konsultacji z dzieckiem. Przy czym oczywiste jest, że duża część młodzieży, która przychodzi do gabinetu psychologa lub psychoterapeuty nie jest od razu otwarta i gotowa do zwierzeń, ujawniania swoich myśli, uczuć, doświadczeń oraz mówienia o trudnościach, z którymi się boryka. Nierzadko jest również tak, że część młodych ludzi wstydzi się otwarcie mówić przy rodzicach o problemie. Dlatego tak ważne jest, aby młody pacjent czuł, że jest w bezpiecznym miejscu, przy godnym zaufania specjaliście bez obecności osób trzecich.
Pierwsza wizyta u psychologa: czym się różni od kolejnej?
Kolejne spotkania mają przybliżyć nastolatka do osiągnięcia celu i wypracowania skutecznych sposobów na radzenie sobie z problemem. Zdarza się również, że cel terapii zmienia się w jej trakcie, w momencie, gdy pacjent w wyniku spotkań ze specjalistą i pracy nad sobą odkryje przyczynę swojego psychicznego cierpienia w czymś zupełnie innym, niż nawet on sam przypuszczał.
W jakim wieku można iść do psychologa?
Każde dziecko rozwija się inaczej i w swoim tempie. Normy rozwojowe stanowią pewne widełki czasowe, kiedy dana umiejętność powinna się pojawić. Jednak czasem pojawiają się sytuacje, które wymagają wsparcia psychologicznego.
Pamiętajmy, że każde dziecko jest wyjątkowe, a wsparcie psychologa może pomóc w zrozumieniu i radzeniu sobie z trudnościami. Jeśli jesteś pełnoletni, możesz udać się do psychologa samodzielnie. Jeśli masz 13-18 lat lub mniej, rodzice muszą wyrazić zgodę na konsultacje i wziąć udział w pierwszym indywidualnym spotkaniu z psychologiem.
Kiedy warto pomyśleć o wizycie u psychologa? Przeczytaj te 10 porad, które pomogą Ci podjąć decyzję
Oto 10 rad, kiedy warto pomyśleć o wizycie u psychologa:
- Zmiany w rodzinie: Narodziny rodzeństwa, rozwód rodziców czy inne zmiany mogą wpłynąć na dziecko. Jeśli pojawiają się trudności, warto zwrócić się o wsparcie.
- Problemy szkolne: Jeśli dziecko ma trudności w nauce, zachowaniu lub relacjach z rówieśnikami, warto skonsultować się z psychologiem.
- Zachowania ryzykowne: Jeśli dziecko wykazuje zachowania ryzykowne, takie jak agresja, autoagresja czy uzależnienia, warto zwrócić się o pomoc.
- Trudności emocjonalne: Jeśli dziecko często przeżywa silne emocje, takie jak lęki, smutek czy złość, warto skonsultować tę sytuację.
- Problemy z relacjami: Jeśli dziecko ma trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z innymi, warto zwrócić się o wsparcie.
- Zmiany w zachowaniu: Jeśli dziecko nagle zmienia swoje zachowanie, warto zastanowić się, czy nie potrzebuje wsparcia psychologicznego.
- Opóźniony rozwój: Jeśli wyraźnie widać, że dziecko nie nadąża za rówieśnikami lub przestaje robić postępy, warto skonsultować się z psychologiem.
- Niezwykłe objawy: Jeśli w zachowaniu dziecka pojawiają się niepokojące objawy, takie jak problemy z emocjami czy snem, warto zwrócić się o pomoc.
- Regres w rozwoju: Jeśli dziecko traci nabytą umiejętność lub zachowuje się nieadekwatnie do wieku, warto skonsultować tę sytuację.
- Przedłużająca się adaptacja: Jeśli dziecko ma trudności z przystosowaniem się do obecnej sytuacji, warto skonsultować tę sytuację.
Rodzice umawiają swoje dzieci do psychologa z nadzieją, że uda się rozwiązać problemy, dzięki czemu jakość życia dziecka, jego stan psychiczny i spojrzenie na świat się zmienią. W Centrum Psychoterapii Blisko jesteśmy zawsze otwarci na młode pokolenie, które każdego dnia zmaga się z wyzwaniami XXI wieku. Zapraszamy na konsultację psychologiczną i psychoterapię indywidualną młodzieży, prowadzoną przez doświadczonego w pracy z dziećmi psychoterapeutę, który jest jednocześnie psychologiem.